Aşl Acısı

17 yaşındaydım seni tanıdığımda ilk görüşte aşka işte o an inanmıştım..işte benimkide öyle olmuştu..birden göz göze geldik seninle o an gözlerimi senden ayıramamıştım..içim ürpermişti..elim ayağım yerden kesilmişti gözlerinin içine baktığımda..kalbimin atışları değişmişti..o günden buyana hep gelmeni bekledim..o gece heyecandan sabaha kadar uyku tutmamıştı.bir gün yolumu kesip numaranı verdın ve aramanı beklıyorum demiştin.o ilk gördüğüm yerde durmadan bekledim belki gelirsin diye..ama yoktun senden geriye kalan sadece o bakışlarındı..hep aynı saatte ordan geçiyordum belki gelirsin diye ama değişen bişey yoktu. bi gün evet bugün gelicek diye evden apar topar çıktım koştum oraya ilk önce 10 dakka bekledim ama yoktun..sağıma bi baktımki sen ordaydın bana doğru geliyodun ben ne yapıcağımı şaşırmış duruyordum orda bana doğru gelmeye başladın..artık sadece hayalimde değil hayatımdaydın..senden başka hiç bişey düşünemez hale gelmiştim..işte o zaman aşkı seninle tanımıştım..günler geçmişti çok güzeldi herşey..herşeyi her ilkimi seninle yaşar hale gelmiştim.her yerde bana ait bi anıların vardı..ailem ilişkimizi öğrenmişti ve hep kısıtlamalar koymuştu..artık sadece hayallerımde değil hayatımdaydın...senden başka hiç bişey düşünemez hala gelmiştim.işte o zaman aşkı seninle günler artık benim için cehennem haline gelmişti.herşey yolunda gidiyordu taaki en o kızla tanışana dek..birden telefonuma mesaj geldi HERŞEY BİTTİ..işte ozmn ilk önce annem anladı yokluğuumu,hayata küser olmuştum sayende herkez seferber olmuştu..Günlerin getırdıgı sensızlık benı daha da derınden yaralamıştı.Ne yaparsam yapıyım caresı yoktu senı aklımdan cıkaramıyordum.o gün kendimi çok kötü hissediyordum arkadaşıma gittim anlatmak için olanları birisiyle paylaşmaya ihtiyacım vardı her geçen gün beni daha çok maffediyordu çünkü..beraber sabahlara kadar seni konuşurken aglamaktan goz yaşlarım kurumuştu.Sensızlık ve caresızlık benım başımda dolaşırken ne yaptıgı belırsız başı boş sokaklarda yürürken aklımdakı tek bır dusunce vardı;kendımı bu dunyaya yakıştırmıyordum ve intihar edicem dıye kafama koymuştum yagmurlu bı pazar akşamı denızfenerine gıdıyordum.Arka fonda bir şarkı calıyor. Cok ıslanmıştım kayalıklara dogru gıdıyordum ama cok yorulmuştum ayaklarımda derman kalmamıştı gıdemıyordum kayalıklara. ve tam atlamaya geldıgınde son bır derin nefes almak ıcın oturdum ve tanrıya yalvardım beni affet dıye tanrıyla konuşurken bırden bı sıcaklık hıssettım bır mont ustumde duruyordu tam yukarıya montu koyana bakarken.. YENİ BİR AŞK BAŞLANGINICIDA OLABILIR ....gercek aşk gormek ıcın yeni bir başlangıc icin...veya eski sevgiliside yokluğuna dayanamayıp o montu oda koymuş olabilir..