Bu hikayede isimler değiştirilmiştir. Ben daha çok küçüğüm, şu anda üniversite 4. sınıfa gidiyorum. Bizim sınıfımızda bir çocuk var yakışıklı sayılabilecek biri. Ömer... Biz daha üniversite 3.sınıftayken bana ilan-ı aşk etmişti. Hemde bütün sınıf önünde. Ben dalga geçiyor diye düşünüyodum.Sonra bana sürekli seni seviyorum demeye başladı. Hergün sürekli dakikada bir söylüyordu. Ama her söyleyişinde benden bir tokat yiyordu. Sonra biz 5.sınıftayken ağlamıştı. Onunla çıkmadığım için. Bende galiba beni gerçekten seviyo diye onunla çıkmaya başlamıştım. 6. sınıftayken onunla olan ilişkimizi ben bitirdim, çok üzülmüştü, ama neye yarar! Ben derslerimin daha önemli olduğunu düşünüyordum. Sonra arkadaşlığımız devam etti. Okul bitti sınıfı geçtik ve ben aslında ayrıldığım için pişmandım çünkü beni onun kadar başka kim sevebilirdi? Ama öğrendimki bizim sınıfta öğretmenlerin yalakası çok gıcık olduğum bir kızla çıkmaya başlamış. O anda vazgeçtim. Daha doğrusu vazgeçemedim. Onunla çıkarken hep mezun olana kadar aşkımız sürecek mezun olduktan sonrada görüşürüz diyodu. Ama o zamanki ömerle şimdi ömer arasında dağlar kadar fark var. Ama bana koyan tek şey sürekli yüz yüze olmamıza rağmen hep kavga etmemiz ve onun beni hiç takmaması. Keşke 6.sınıfta ondan ayrılmasaydım. Şimdi dersaneden biriyle çıkıyorum ama sırf onu unutmak için o çocuk ömerden daha yakışıklı ve çalışkan ama neye yarar. Ah salak kafam ah!!!