Yine Ben Ama Son Mektubum

yine ben geldim sevdiğim...seni çok sıkıyorum değilmi?ama napayım ne sesini duyabiliyorum nede yüzünü görebiliyorum...seni çok özledim aşkısı bana sıkı sıkı sarılmanı gülüşünü özledim...seni özledim...bi hata yaptım affetmedin...ama bilmedinki o hatayı yaptıran sendin...neden sevdiğim neden?beni birazcık olsun sevmedinmi sevseydin bunları çekmeme izin vermezdin anladım ben...hani senle konuşurduk dışarda fıtına olurdu ben korkuyorum derdim şimşekler çakardı korkudan ağlardım...sende korkma aşkısı ben yanındayım derdin ya...şimdi yine fırtına var ama artık korkmuyorum benim yüreğimde esen fırtınaların yanında bu ne kalırki...ama yinede ne kadar isterdin biliyor musun yanımda olupta korkma aşkım ben yanındayım demeni bana sarılıp seni seviyorum demeni sen bunları deyince ben herşeyi unuturdum ama sana bi türlü inandıramadımki...benim seni sevdiğim kadar sen beni sevmedin bitanem...sana hep güzel sözcüklerle yaklaştım ama bi yandanda korktum...sevdiğimi kaybetmekten korktum...çok sevdim seni...herşeyi göze almıştım biliyorsun.benden çok uzaklardaydın telefonda konuşurduk saatlerce buda yeterdi bize seni bilmem ama ben her geçen gün sana daha çok bağlandım...sen hep evlilik hayalleri kurardın...bebeklerimiz olacak derdin...ben utanırdım ama ne kadar çok isterdim...senin gibi dünya yakışıklısı bi oğlumun olmasını...futbola bayılırdın ben futbolcu sen öğretmen olacaksın mutlu olacağız derdin...ne çok özledim o günleri...hayalde olsa bunları senden duymak çok güzeldi...oysa şimdi ne sesin var nede sevgin...bana bıraktığın bu gün geçtikçe artan yalnızlık,sensizlik ve dayanılmaz keder var...dön demeyeceğim sana artık...dönme git kiminle mutluysan ona git...ben seni beklemekten sıkılmadım senden sıkılmadım ama bu dünyadan çok sıkıldım gideceğim...seni ordada bekleyeceğim...o günü unutmadım...gökyüzüne bile sığmazdı sana olan aşkım...ama herşeyin bittiği gece ben sahile gittim...dalgalar bile kızmıştı bana hızlı hızlı kayalara vuruyorlardı...neden sevdiğini kızdırdın diyorlardı...ama sende suçluydun bunu bilmiyorlardı...sonra yıldızlar bana eskisi kadar ışık vermiyordu...biz ışığımızı sizin sevdanızdan alırdık bizide ışıksız bıraktınız diye onlar bile kızıyorlardı...ay benim tek dostumdu...ama o bile bana kızmıştı ve bulutlar ağlıyordu bu aşkın bitmesine...herşeye tanık olan o iskele ne kadar üzüldüğümü görüyordu sizin sevdanızı ben bilirim unutamazsın onu diyordu...ağlamaktan yorgun düştüm seni bekledim günlerce güneşin doğuşunu ve batışını yalnız izledim...hep ağladım denizin dalgalarına karıştı gözyaşlarım...sen beni anlamazsın beni sadece bu dostlarım anlar...o ağaçta hala baş harflerimiz yazılı...hayallerimiz durur yerinde seni bekler...bahar sensiz gelmek istemiyor...senin gelip gülüşünle onu çağırmanı bekliyor...yani anlayacağın sensiz hiçbir şey güzel değil...eskisi gibi değil...gelmeyeceksin biliyorum beni affetmeyeceksin...ama sana olan sevgimi burdaki ağaçlara limanlara sahillere bulutlara yıldızlara aya güneşe sor...güneşten daha çok yanar içim sensiz...dayanamam ben artık bu acıya...karar verdim...sevilmiyorum ve gidiyorum...dedim ya öbür dünyadada seni bekleyeceğim...belki çok günah işledim ama olsun...senin için son günahımı işleyeceğim ve yalan söyleyeceğim seni sevmiyorum diye...yine dostlarım bilecek acımı ve gerçekleri sadece o ağaca son bir kez sarılıp hatıralara dalacağı...sonra o sahilden limana son kez gidip iskeleye çıkacağım güneş batarken ona son vedamı edeceğim...aya ve yıldızlara sana olan aşkımı bırakacaağım eskisinden daha çok parlayacaklar...ve bulutlarla beraber ağlayarak öleceğim...ağlamamamın nedeni ölmek değil seni son defa görememek olacak...herşeye veda edip dostlarımın yanına gideceğim...beni bu dünyada kimse anlamadı sevmedi...ama ben sevdim...herkesi anladım sevdim...şimdi sana gündüzleri güneşin geceleri yıldızların ve ayın arkadasından bakıyorum hep mutlu ol diye dualar ediyorum...dedim ya seni burdada bekliyorum...seni eskisinden çok seviyorum ardımdan hatıralarımızı hatırlayıp üzülme sevdiğim dayanamam...seni hala çok seviyorum aşkısı ama bu son mektubum dostlarım beni bekliyor yalan dünyadaki tek gerçek onlar ve senin sevgindi...ama artık gerçek dünyadayım dostalarım burda bi sen yoksun seni bekliyorum hayalim hep yanında dolaşıyor seni koruyor ama görmüyosun...artık yanında yokum ama nolur beni burda huzura kavuştur...senden son bir isteğim olacak...mezarıma git ve kırmızı bir gül koy...beni affettiğini söyle...bu acı bütün acılardan ağır