İçimde Kalanlar

Aradan 2 yıl geçti ama hala içimde kalanlar beynimi kemirip duruyor.Seni çok sevdim bunu biliyosun.Sen neyaparsan yap daima kalbimin bir köşesinde adınla varsın.Sende beni çok sevdin.En büyük hata evlenmemiz oldu.Evlilik aşkı öldürürmüş.Buna inanmazdım ama doğruymuş. Senden en büyük steğim başbaşa balayı geçirmekti.Hani bana söz vermiştin.Sabah mersine gidecektik.Bende düğünden önce annemle valizimi hazırlamıştım.Ne olduysa ablan geldi vazgeçtin.Sonra ablangile gittik.Ama birtürlü başbaşa kalamamıştık.Hayallerimin yıkılması beni üzmüştü. Demek çok şey beklemişim senden.Bana karşı samimi olmanı bekledim,beni sahiplenmeni bekledim,beni kendinden bir parça gibi görmeni bekledim.Hala kendimi sana ait hissedemiyorum.Çok şeymi beklemişim senden? 3 senedir beraberiz ama hala samimli değiliz,hala içimden geçenleri söyleyemiyorum sana...Artık çok geç,artık bir çocuğumuz var.Herşeyi zamanında yaşayacaktık.Senin için herkesi karşıma aldım ne çabuk unuttun bunları... İkimizin suçu küçük tartışmaları büyüttük.Birimiz olgunluk ngöstermedik.Sen görmüş geçirmissin,yaşça benden büyüksün bu durumda senin olgunluk göstermen gerekiyordu. En çok üzüldüğüm nokta evliliğin seni değiştirmesi...Hani herşeyi birlikte yapacaktık,hani gezip tozacaktık,hani birlikte alış veriş yapacaktık,hani herşeye birlikte göğüs gerecektik,hani aramızda sır kalmayacaktı.Bunları bana şart olarak evlenmeden önce söylemiştin.Eğer bir kavga olursa ayrı yatmayacağımızı sen söylemiştin ama sen şimdi ayrı yatıyosun bunları ne çabuk unuttun.Neden hayatımızı monotonlaştırıyosun?Daha genç değilmiyiz,hayatı doya doya yaşamak hakkım değilmi,hayatı ilginç hale getirmek senin elinde değilmi Bunu okuman için yazmıyorum zaten okusanda umursamazsın.Öylesine kendi kendime yazıyorum.Bana vaat ettiğin ümitlere yanıyorum.Ne kadar safmışımki sana kanmışım,seni kalbimin en güzel köşesine koymuşum,seni bir mücevher sanıp bağrıma basmışım.Senin için herşeyi boşvermişim senin için hayallerimden vazgeçmişim.Değermiydi?senin için değmezmiş. Beni bulutların üstünde gezdir demiyorum bana sadece zerre kadar değer vermeni beni hesaba almanı istiyorum.Ama sen güne yarın öbürgün boşanacağız veya nasıl olsa boşanacağız diye uyanıyorsun.Ve en ufak birşeyde annemi arıyısun gel kızını götür diyosun.Sana yazıklar olsun orhan.Sana ilk defa cidden söylüyorum istemiyorsan çeker gidersin.Seni zorla tutamam.Sadece evi geçindirmen şartıyla gidebilirsin. Artık gerisi sana kalmış.O yarım aklınla ne düşünebilirsinki... Merve Yalçın