Fuzuli ile Ruhinin Diyaloğu

Birgün Fuzuli ile Ruhi Yolda yürüyorlarmış.Fuzuli, Ruhiye dönerek şöyle demiş : Ben insanlara bir bakışımda, yada bir konuşmamda hemen karakter analizi yapabiliyor ve hemen bana karşı olan hislerini anlayabiliyorum.Kötü düşünürse şayet yada kötü bir söz söyleyecekse neden söyleyebileceğini bile anlıyorum insanların demiş.Ruhinin bu olay çok ilgisini çeker ve Fuzuliye der ki : Ey! Fuzuli, madem insanlara bakınca sezgilerinin, sana onların her düşüncesini ve düşüncesinin nedenlerini hissettirdiğini iddia ediyorsun.O zaman bana söyle bakalım.Sana bir sorum olacak.Ben neden devamlı hep seni böyle hicvediyorum ? Madem sezgilerin bu kadar kuvvetli.Bunu söyle bakalım ? Fuzuli cevap verir : İnsanların hislerinden bahsettim, Hayvanların değil.. :F Yaa, öyle mi ? Bunu duyan Ruhi çok bozulur ve laf sokmak için birkaç saat sonra Fuzuliye seslenir : Heey Fuzulii Fuzuliii.. Şu kapıdaki köpeğe bak ne kadar fuzuli ne kadar gereksiz değil mi ? Fuzuli tabi hiç bozuntuya vermeden yediği lafa çok sert karşılık verir : Evet ya, Haklısın. Bir vursam çarpar duvara Çıkar Ruhi... demiş