Dağdaki Pınar

Kim bilir kaç sene hasretlik çekti


Her bahar ağladı dağdaki pınar


Kaç yürek yangını kanarak içti


Sel olup çağladı dağdaki pınar..




Önlerine serdi dolan nimeti


Kurda kuşa verdi olan kıymeti


Ayıramam derdi o an hizmeti


Ömürler sağladı dağdaki pınar..




İçmezdi kendisi sanmayın kandı


Güneşin altında nasıl dayandı


Kış gelince suya doyarım sandı


Öze buz bağladı, dağdaki pınar..




Okuttu üstüne kazınan ismi


Sanmayın unuttu konulan cismi


Seherde dillendi çağlayan kısmı


Kuşları yeğledi dağdaki pınar..




Yazın kurağında azaldı suyu


Mecali kalmadı değişti huyu


Kazdıkça damlalar toprağa kuyu


Taşları yağladı dağdaki pınar




Buldurdu deliği son tapasıyla


Doldurdu oluğu can çabasıyla


Soldurdu soluğu en kabasıyla


Dereyi sığladı dağdaki pınar..




Şimdi temeldeki taşlar paslandı


Kuşlarla birlikte çama yaslandı


Her yol tarifinde gözü ıslandı

Sevgiyi dağladı dağdaki pınar..